موندن زیر اولین برف پاییزی تهران، هوایی دو نفره رو به وجود آورده بود. همون روز به ذهنم رسید اسم وبلاگی که قرار شده بود راه بیاندازیم و توی اون بنویسیم رو «هوای دو نفره» بگذاریم. به خونه که رسیدم، اسم پیشنهادی رو به «آرمی» گفتم. اون هم خیلی استقبال کرد. مدتی بود که دنبال یه اسم مناسب برای وبلاگ می گشتیم و هنوز اسمی پیدا نکرده بودیم که نشان دهنده ی محتوای وبلاگ مان هم باشد. «هوای دو نفره» قرار است به خواست خداوند، حال و هوایی دو نفره داشته باشد، سرشار از شور عشق و دل مشغولی هایی دو نفره باشد.
